Ως πατέρας αισθάνομαι άχρηστος. Τι να κάνω;



Και μόνο που ένας πατέρας αγωνιά για το εάν μπορεί να αντεπεξέλθει στον νέο του ρόλο, αυτό τον κάνει αυτομάτως ΜΠΑΜΠΑ! Κανένας δεν γεννήθηκε να ξέρει τα πάντα και η προσπάθεια για το καλύτερο μας οδηγεί πάντα σε θετικά αποτελέσματα.

Η προθυμία να δοκιμάσετε και η αγάπη για το παιδί σας είναι αρκετά για να σας οδηγήσουν στην επιτυχία. Η αμηχανία σας και ο προβληματισμός σας δεν θα κρατήσουν πολύ. Μέσα σε δυο μήνες από τη γέννησή του, θα μπορείτε πια με μεγάλη ευκολία να ικανοποιήσετε τις βασικές του ανάγκες: να το ταΐσετε, να το κάνετε μπάνιο, να το αλλάξετε.

Μην ανησυχείτε ότι θα υποφέρει το μωρό σας από τα χοντρά και στιβαρά χέρια σας. Είναι πολύ "ανθεκτικό". Επίσης θα δείξει κατανόηση στα λάθη σας, γιατί δεν έχει άλλο πρότυπο. Μαζί θα μάθετε ο ένας το άλλο. Από τη στιγμή, που κουτσά-στραβά οι ανάγκες του καλύπτονται, και από τη στιγμή, που λαμβάνει αγάπη από εσάς, θα κάνει υπομονή και θα σας "συγχωρεί".

Να γνωρίζετε ότι, σύμφωνα με παγκόσμιες έρευνες, οι μπαμπάδες είναι το ίδιο ευαίσθητοι με της μαμάδες και αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο στο κλάμα του μωρού.

Όταν, μάλιστα, το παιδί περάσει τους δώδεκα μήνες ζωής, έχει το ίδιο δέσιμο και με τους δύο γονείς και δυσκολεύεται το ίδιο να αποχωριστεί τον πατέρα ή τη μητέρα του, εάν, φυσικά, τον χρόνο που πέρασε, ήσασταν παρόντες.